در سینما و تلویزیون کشورمان با بازیگران زیادی مواجه می شویم که سال ها در یک تیپ واحد جا افتاده و تهیه کننده های همیشه محافظه کار هم چیزی فراتر از آن را از بازیگران فوق درخواست نکرده اند.به موازات آنها، گاه به بازیگرانی برمی خوریم که از یک زمان به بعد تغییر ریل داده و ژانر کاری خود را به کل عوض کرده اند، برای مثال هم می توان به فتحعلی اویسی بازیگر مشهور نقش های منفی دهه های شصت و هفتاد اشاره کرد که در سال های اولیه دهه هشتاد به ستاره کمدی سینما و تلویزیون تبدیل شد!
مشابه این اتفاق برای «سیامک انصاری» هم رخ داده و تغییر ژانر وی را به محبوبیتی وصف ناپذیر رساند. او در ابتدای راه در فیلم هایی همچون: «نسل سوخته» و «کمکم کن» هر دو از ساخته های رسول ملاقلی پور ظاهر شد که البته هیچکدام هم مورد توجه تماشاگران قرار نگرفت، البته کوتاهی نقش نیز در این امر بی تاثیر نبود.
مهران مدیری را می توان کاشف انصاری لقب داد که از اوایل دهه هشتاد وی را در گروه ثابت خود قرار داد. به خصوص در «پاورچین» که شخصیت سپهر را به انصاری سپرد، نقشی کاملا متفاوت با آن خونسردی مبالغه آمیز که شوخی های پینگ پنگی مدیری و بقیه را به بهترین شکل جواب می داد. کاری که بعدها در سریال های دیگر مدیری نیز انجام داده و زمان بندی در اجرای شوخی ها را به خوبی رعایت می کرد.
مدیری برای هرچه بهتر دیده شدن سیامک انصاری و توانایی هایش در بازیگری، روی مورد شوخی قرار گرفتنش بیش از هر چیز مانور داده است که اوج آن را در «شب های برره» شاهد هستیم، استیصال از جنس کمدی های بزن بکوب که در چهره انصاری به چشم می خورد، جذابیت کارش را در این سریال دو چندان کرده و به ماندگارترین تصویر از وی تبدیل کرده است.
انصاری در سال های اخیر اندکی از تلویزیون و شبکه نمایش خانگی فاصله گرفته و بیشتر به سمت سینما آمده چرا که شروع کارش هم با آن بوده است. در «بی پولی»، نقشی کوتاه را چنان درخشان و درست بازی کرده که علاقمندان این فیلم همیشه از او یاد می کنند. در «جرم» ساخته مسعود کیمیایی نیز او وکیلی اهل زدوبند را در یک سکانس بازی کرده و تلاش کرده تا با تمرکز روی چشم ها و میمیک چهره اش، این شخصیت خاکستری متفاوت را خلق کند.
در «بمب یک عاشقانه»، انصاری تیپ مدیر مدرسه حزب اللهی آن سال ها را فوق العاده اجرا کرده و بازی اش را می توان یکی از نقاط قوت فیلم به حساب آورد. در «خون شد» نیز انصاری تنها در یک سکانس و در هیبت دکتر ترک اعتیادی ظاهر شده که به شیوه خاص و عجیب خود بیمارانش را ترک می دهد. در «روشن» که فیلمی تلخ و تیره به حساب می آید، انصاری خاکستری ترین شخصیت کار محسوب می شود که اوج کارش را در سکانس مهمانی خانه مجردی دوستان اش می بینیم.
انصاری با شیوه ای که در سال های اخیر پیش گرفته و بیشتر به سمت سینما آمده، می تواند موفقیت های بیشتر و بیشتری کسب کند.
سپیده محمدپور https://cinemaideal.ir/vdcfitd1aw6dc.giw.html
مشابه این اتفاق برای «سیامک انصاری» هم رخ داده و تغییر ژانر وی را به محبوبیتی وصف ناپذیر رساند. او در ابتدای راه در فیلم هایی همچون: «نسل سوخته» و «کمکم کن» هر دو از ساخته های رسول ملاقلی پور ظاهر شد که البته هیچکدام هم مورد توجه تماشاگران قرار نگرفت، البته کوتاهی نقش نیز در این امر بی تاثیر نبود.
مهران مدیری را می توان کاشف انصاری لقب داد که از اوایل دهه هشتاد وی را در گروه ثابت خود قرار داد. به خصوص در «پاورچین» که شخصیت سپهر را به انصاری سپرد، نقشی کاملا متفاوت با آن خونسردی مبالغه آمیز که شوخی های پینگ پنگی مدیری و بقیه را به بهترین شکل جواب می داد. کاری که بعدها در سریال های دیگر مدیری نیز انجام داده و زمان بندی در اجرای شوخی ها را به خوبی رعایت می کرد.
مدیری برای هرچه بهتر دیده شدن سیامک انصاری و توانایی هایش در بازیگری، روی مورد شوخی قرار گرفتنش بیش از هر چیز مانور داده است که اوج آن را در «شب های برره» شاهد هستیم، استیصال از جنس کمدی های بزن بکوب که در چهره انصاری به چشم می خورد، جذابیت کارش را در این سریال دو چندان کرده و به ماندگارترین تصویر از وی تبدیل کرده است.
انصاری در سال های اخیر اندکی از تلویزیون و شبکه نمایش خانگی فاصله گرفته و بیشتر به سمت سینما آمده چرا که شروع کارش هم با آن بوده است. در «بی پولی»، نقشی کوتاه را چنان درخشان و درست بازی کرده که علاقمندان این فیلم همیشه از او یاد می کنند. در «جرم» ساخته مسعود کیمیایی نیز او وکیلی اهل زدوبند را در یک سکانس بازی کرده و تلاش کرده تا با تمرکز روی چشم ها و میمیک چهره اش، این شخصیت خاکستری متفاوت را خلق کند.
در «بمب یک عاشقانه»، انصاری تیپ مدیر مدرسه حزب اللهی آن سال ها را فوق العاده اجرا کرده و بازی اش را می توان یکی از نقاط قوت فیلم به حساب آورد. در «خون شد» نیز انصاری تنها در یک سکانس و در هیبت دکتر ترک اعتیادی ظاهر شده که به شیوه خاص و عجیب خود بیمارانش را ترک می دهد. در «روشن» که فیلمی تلخ و تیره به حساب می آید، انصاری خاکستری ترین شخصیت کار محسوب می شود که اوج کارش را در سکانس مهمانی خانه مجردی دوستان اش می بینیم.
انصاری با شیوه ای که در سال های اخیر پیش گرفته و بیشتر به سمت سینما آمده، می تواند موفقیت های بیشتر و بیشتری کسب کند.
سپیده محمدپور https://cinemaideal.ir/vdcfitd1aw6dc.giw.html
cinemaideal.ir/vdcfitd1aw6dc.giw.html
