وقایع یک مرگ نامعلوم!

پرده عریض سینما بسیار مناسب قصه هایی است که در آن فضا و اتمسفر نقش داشته و می تواند به یکی از شخصیت های اصلی تبدیل شود. به ویژه در فیلمنامه هایی که فرم کلاسیک داشته و قصه خود را براساس سه پرده نمایشی روایت می کنند. چیزی که این روزها در سینمای ایران کمیاب شده و اغلب فیلم های روی پرده از تله فیلم های اندکی رنگ و لعاب گرفته فراتر نمی روند!
یکی از همین اندک آثار که نام سینمای مستقل را یدک کشیده و این روزها بر پرده سینماهای کشور رفته، (علت مرگ: نامعلوم) به کارگردانی علی زرنگار است. نخستین تجربه کارگردانی او پس از نگارش فیلمنامه چند فیلم سینمایی که می توان آنها را در قالب ملودرام های اجتماعی قرار داد.
فیلم با سفر شبانه یک گروه هفت نفره در دل کویر از شهداد آغاز شده تا در نهایت به کرمان ختم می شود. شخصیت ها هر کدام گذشته ای دارند که زرنگار به شکل قطره چکانی اطلاعاتی درباره هر یک از آنها می دهد که وجه اشتراکشان بی پولی است! از راننده جوانی که دلباخته زنی ناشنواست و روزی چندین ساعت روی اتومبیل لکنته ای که متعلق به شوهر صیغه ای همین زن است، کار می کند تا مردی میانسال که لنگ تامین هزینه های بیماری صعب العلاج همسرش است. همین طور مردی که از زندان به مرخصی آمده و برای تامین پول دیه دوست زیر تیغ اش به آب و آتش می زند. اما عمده تمرکز فیلم روی زوج جوانی است که مرد مقالات سیاسی برای یکی از سایت می نوشته و حال همراه همسرش به دنبال خروج غیرقانونی از کشور است.
 وقوع یک اتفاق هولناک برای یکی از سرنشین های اتومبیل کرایه، نقطه عطف اول را رقم زده و قصه را وارد فاز جذابی می کند. جایی که مفاهیم اخلاقی مورد نظر کارگردان به آرامی وارد قصه شده و هر یک از شخصیت ها را به چالش می خواند. آدم هایی با مشکلات متعدد که با یک امکان برای بهبود وضع خود مواجه می شوند. نیمه میانی فیلم که اندکی طولانی هم به نظر می رسد، چالشی هولناک را برایشان رقم می زند تا فیلمنامه به نقطه عطف دوم برسد.
پرده پایانی فیلم برخلاف بسیاری از فیلم های ایرانی، فوق العاده از کاردرآمده و هر چه به آخر نزدیک می شود تماشاگر را بیشتر درگیر خود می کند. علت مرگ: نامعلوم یکی از بهترین پایان بندی های سینمای ایران را حداقل در سال های اخیر دارد که ذهن تماشاگر را تا مدتی مشغول به خود نگه می دارد. 
زرنگار در نخستین تجربه فیلمسازی اش کاملا مسلط نشان داده و سفر اودیسه واری را خلق کرده که تا انتها تماشاگران را سر جای خود نگه می دارد. فضای کویری فیلم هم بسیار به کمک فیلم آمده که رگه هایی از سینمای وسترن و مولفه هایش را دارد. حتی مفاهیم اخلاقی فیلمنامه نیز تماشاگر حرفه ای سینما را به یاد فیلم های کلاسیکی همچون: گنج های سیه را مادره می اندازد. زرنگار در انتخاب بازیگران فیلم اش هم موفق عمل کرده و درگیر نام های مشهور نشده است. بلکه بازیگرانی را انتخاب کرده که به قامت نقش نشسته و آن را باورپذیر می کنند. بانیپال شومون در نقش مرد زندانی دقیقا همان چیزی است که فیلم به آن نیاز داشته و موتور حرکت آن به حساب می آید. کم حرف، آرام و در عین حال کنشمند. علیرضا ثانی فر سال ها است که در نقش های مکمل درخشیده و علت مرگ: نامعلوم فرصتی طلایی برای جان بخشیدن به شخصیتی فرصت طلب و در عین حال مفلوک را در اختیارش قرار داده که آن را عالی از کاردرآورده است. ندا جبرییلی نیز در فیلمی که فضای کاملا مردانه ای دارد، تاثیرگذار نشان داده و یک شاه سکانس در اواخر فیلم دارد که تماشاگر را کاملا تحت تاثیر قرار می دهد.
علت مرگ: نامعلوم از یک فیلمبرداری درخشان به شدت در خدمت داستان بهره می برد که پشت دوربین اش داود ملک حسینی نشسته است.
 در عین حال از آن دسته فیلم هایی است که می توان تاثیر  تهیه کننده را به خوبی روی آن مشاهده کرد. کاری که مجید برزگر به عنوان تهیه کننده انجام داده و تاثیر زیادی روی کیفیت نهایی کار گذاشته است.
علت مرگ: نامعلوم از آن دسته ملودرام هایی است که این روزها سینمای ایران به آن احتیاج زیادی داشته و می تواند بخشی از مخاطب خاموش این سال های سینما را به سالن های تاریک سینما بکشاند.
سپیده خان محمد پور https://cinemaideal.ir/vdcj.oexfuqemysfzu.html