شخصیت های مکمل برای فیلم ها و سریال ها از ارزشی حیاتی برخوردار بوده و هر قدر فیلمنامه نویس روی این گروه از شخصیت ها بیشتر کار کند، موفقیت کارش را بیشتر و بیشتر تضمین می کند. به خصوص در سریال ها که قصه هایشان در عرض گسترش پیدا کرده و شخصیت های مکمل همچون بازوهای قهرمان داستان عمل می کنند. در این بین تنها کافی است به تعداد زیادی از فیلم های مهم تاریخ سینما و سریال های جذابی که در گذشته ساخته شده نگاه کنید. در سریال ((سیاوش)) به کارگردانی سروش محمدزاده که این روزها در حال پخش از پلتفرم نماوا است، شخصیت های مکمل زیادی حضور دارند که برخی از آنها عالی از کار درآمده و کاملا تماشاگر را با خود همراه می کنند. یکی از مهمترین آنها، شخصیت ((صابر ساقی)) است که پیش از این شاهد نمونه های مشابه زیادی از آن بوده ایم. یک لات تمام عیار بزن بهادر که بخش مهمی از سال های زندگی اش را صرف زدوخورد و زندان کرده و در این مسیر از کنار زن و فرزندش هم عبور کرده است.
صابر موتور حرکت فیلمنامه سیاوش به خصوص در قسمت های متاخر آن که با نصرت بر خورده و تبدیل به شر خر او می شود، به حساب می آید. آنچه که این شخصیت را از خیل نمونه های مشابه به ویژه در سال های اخیر جدا کرده، ریزه کاری هایی است که در خلق آن به خرج داده شده است. پس از گذر از فیلمنامه، به دیگر عنصر مهم و کلیدی در شکل گیری این شخصیت می رسیم و او کسی نیست جز مجید صالحی. بازیگری که در سال های گذشته بیشتر به عنوان بازیگر آثار کمدی شناخته می شده و ایفای این نقش ریسکی بزرگ هم برای او و هم برای محمدزاده به حساب می آمده است. نقشی که در نگاه اول کاملا دور از فیزیک چهره و اندام مجید صالحی به نظر می رسد اما او نقش را با بهره گرفتن درست از کلیشه ها جان بخشیده است. نخستین چیزی هم که کاملا جلب توجه می کند، نگاه خشن و خونسرد اوست که شخصیتی ترسناک از صابر ساخته است. مورد بعدی، زبان بدن اوست که مکمل این نگاه شده و تکه دیگری از صابر ساقی را ساخته است.
از طرف دیگر، صابر با وجود بیرونی بودنش از لایه های درونی نیز بی بهره نبوده است. برای مثال نیز می توان به رفتار او با خانواده خود و به ویژه فرزندش و همینطور با سیاوش اشاره کرد که ریزه کاری های فراوانی در هر یک از آنها به چشم می خورد. صالحی به خوبی توانسته روی مرز باریک شخصیتی کاملا کلیشه شده حرکت کرده و به سلامت از آن عبور کند.
نقش هایی از این جنس نشان می دهد که مجید صالحی صرفا بازیگری متعلق به سینمای کمدی نبوده و می تواند در ژانرهای دیگر هم شخصیت هایی جذاب و به یادماندنی https://cinemaideal.ir/vdcbu5baprhb5.iur.html
صابر موتور حرکت فیلمنامه سیاوش به خصوص در قسمت های متاخر آن که با نصرت بر خورده و تبدیل به شر خر او می شود، به حساب می آید. آنچه که این شخصیت را از خیل نمونه های مشابه به ویژه در سال های اخیر جدا کرده، ریزه کاری هایی است که در خلق آن به خرج داده شده است. پس از گذر از فیلمنامه، به دیگر عنصر مهم و کلیدی در شکل گیری این شخصیت می رسیم و او کسی نیست جز مجید صالحی. بازیگری که در سال های گذشته بیشتر به عنوان بازیگر آثار کمدی شناخته می شده و ایفای این نقش ریسکی بزرگ هم برای او و هم برای محمدزاده به حساب می آمده است. نقشی که در نگاه اول کاملا دور از فیزیک چهره و اندام مجید صالحی به نظر می رسد اما او نقش را با بهره گرفتن درست از کلیشه ها جان بخشیده است. نخستین چیزی هم که کاملا جلب توجه می کند، نگاه خشن و خونسرد اوست که شخصیتی ترسناک از صابر ساخته است. مورد بعدی، زبان بدن اوست که مکمل این نگاه شده و تکه دیگری از صابر ساقی را ساخته است.
از طرف دیگر، صابر با وجود بیرونی بودنش از لایه های درونی نیز بی بهره نبوده است. برای مثال نیز می توان به رفتار او با خانواده خود و به ویژه فرزندش و همینطور با سیاوش اشاره کرد که ریزه کاری های فراوانی در هر یک از آنها به چشم می خورد. صالحی به خوبی توانسته روی مرز باریک شخصیتی کاملا کلیشه شده حرکت کرده و به سلامت از آن عبور کند.
نقش هایی از این جنس نشان می دهد که مجید صالحی صرفا بازیگری متعلق به سینمای کمدی نبوده و می تواند در ژانرهای دیگر هم شخصیت هایی جذاب و به یادماندنی https://cinemaideal.ir/vdcbu5baprhb5.iur.html
cinemaideal.ir/vdcbu5baprhb5.iur.html
