فرمول یک» احتمالاً می‌تواند شروعی تازه در برنامه‌سازی در تلویزیون باشد
۰
یادداشتی درباره برنامه پرطرفدار تلویزیون
سری جدید «فرمول یک»؛ شروعی تازه در برنامه سازی تلویزیون
.
خبرگزاری فارس همزمان با شروع سری جدید برنامه «فرمول یک» با اجرای علی ضیا نوشت: «فرمول یک» احتمالاً می‌تواند شروعی تازه در برنامه‌سازی در تلویزیون باشد از آن جهت که نگاه دقیقی به تحولات سال‌های اخیر جامعه ایران دارد، سال‌هایی که رفت، در زیرمتن خودش نوعی سلب مرجعیت از سلبریتی‌ها را با خودش داشت و جامعه ایرانی حالا دیگر مثل دهه‌های قبل پیرو منش سلبریتی‌هایش نیست و اساساً تفکر نقادانه را جایگزین آن نگاه تمنامحور و واله و شیدا کرده، قبل‌تر هر آن چه که سلبریتی می‌گفت حجت تام و تمام بود و حالا اما زمانه‌ای دیگر شده.
.
«فرمول یک» هم با نگاهی دقیق به آنچه که در زیر متن جامعه گذشته، این‌بار تلاش کرده‌اند با گذاری نرم، توجه جامعه را به آدم‌های موثر اما نه چندان مشهوری نظیر: سروش صلواتیان جلب کنند، فعال اجتماعی که صدای اهالی «تالاب جازموریان» در کنج کرمان و سیستان و بلوچستان شده و حالا نه تنها مهمان که یکی از چهره های مردمی برنامه «فرمول یک» هم هست.
.
اما چرا گذار نرم؟ شاید از این جهت که سلبریتی‌زدایی در این برنامه، دفعتی و یهویی نیست و حضور کسی مثل صلواتیان در کنار کسانی مثل داریوش فرضیایی و یا زهره کودایی نوعی رنگ‌بندی ایجاد می‌کند که احتمال پس زده شدن توسط مخاطب را به صفر می‌رساند، کما این که ذائقه مخاطب را نمی‌شود و نباید با تکانه‌های شدید دچار دلزدگی کرد. به هر حال درست است که آن مرجعیت قدسی سال‌های دورتر از سلبریتی‌ها سلب شده؛ اما هنوز هم دیدن چهره «آدم معروف‌ها» برای مخاطب در ذات خودش جذاب است.
.
راهی که در «فرمول یک» باز شده، بدون شک موجب توسعه و تعمیق ظرفیت رسانه می‌شود، چون دایره و تعریف شهرت را دچار تزلزل می‌کند و در واقع حالا «شهرت» قرار نیست صرفاً یک مفهوم سطحی و لزوماً عامه‌پسند داشته باشد، حالا رسانه در جایگاه واقعی خودش می‌تواند تعریف تازه‌ای از مفهوم «شهرت» بسازد.
.
نکته جالب این‌جاست که این تغییر نگرش تنها محدود به قاب تلویزیون نیست و تعمیم ماجرا به بیلبوردهای شهری که در روزهای اخیر اتفاق افتاده، تعریف تازه‌ی شهرت را به خیابان هم کشانده و آن همگامی با سلب مرجعیت از سلبریتی‌ها در بستری بزرگ و شامل و جامع اتفاق افتاده.
.
اقداماتی نظیر ویدئومپینگ در نمادهای شهری مثل: برج آزادی و یا برج میلاد، آن وجه نمادین مورد نیاز کار را به خوبی اجرایی می‌کند و تک تک اجزای این پازل می‌تواند سرآغاز مسیر تازه‌ای در تعریف مفهوم «شهرت» باشد.
https://cinemaideal.ir/vdci.qarct1au3bc2t.html
خبرگزاری فارس همزمان با شروع سری جدید برنامه «فرمول یک» با اجرای علی ضیا نوشت: «فرمول یک» احتمالاً می‌تواند شروعی تازه در برنامه‌سازی در تلویزیون باشد از آن جهت که نگاه دقیقی به تحولات سال‌های اخیر جامعه ایران دارد، سال‌هایی که رفت، در زیرمتن خودش نوعی سلب مرجعیت از سلبریتی‌ها را با خودش داشت و جامعه ایرانی حالا دیگر مثل دهه‌های قبل پیرو منش سلبریتی‌هایش نیست و اساساً تفکر نقادانه را جایگزین آن نگاه تمنامحور و واله و شیدا کرده، قبل‌تر هر آن چه که سلبریتی می‌گفت حجت تام و تمام بود و حالا اما زمانه‌ای دیگر شده.
.
«فرمول یک» هم با نگاهی دقیق به آنچه که در زیر متن جامعه گذشته، این‌بار تلاش کرده‌اند با گذاری نرم، توجه جامعه را به آدم‌های موثر اما نه چندان مشهوری نظیر: سروش صلواتیان جلب کنند، فعال اجتماعی که صدای اهالی «تالاب جازموریان» در کنج کرمان و سیستان و بلوچستان شده و حالا نه تنها مهمان که یکی از چهره های مردمی برنامه «فرمول یک» هم هست.
.
اما چرا گذار نرم؟ شاید از این جهت که سلبریتی‌زدایی در این برنامه، دفعتی و یهویی نیست و حضور کسی مثل صلواتیان در کنار کسانی مثل داریوش فرضیایی و یا زهره کودایی نوعی رنگ‌بندی ایجاد می‌کند که احتمال پس زده شدن توسط مخاطب را به صفر می‌رساند، کما این که ذائقه مخاطب را نمی‌شود و نباید با تکانه‌های شدید دچار دلزدگی کرد. به هر حال درست است که آن مرجعیت قدسی سال‌های دورتر از سلبریتی‌ها سلب شده؛ اما هنوز هم دیدن چهره «آدم معروف‌ها» برای مخاطب در ذات خودش جذاب است.
.
راهی که در «فرمول یک» باز شده، بدون شک موجب توسعه و تعمیق ظرفیت رسانه می‌شود، چون دایره و تعریف شهرت را دچار تزلزل می‌کند و در واقع حالا «شهرت» قرار نیست صرفاً یک مفهوم سطحی و لزوماً عامه‌پسند داشته باشد، حالا رسانه در جایگاه واقعی خودش می‌تواند تعریف تازه‌ای از مفهوم «شهرت» بسازد.
.
نکته جالب این‌جاست که این تغییر نگرش تنها محدود به قاب تلویزیون نیست و تعمیم ماجرا به بیلبوردهای شهری که در روزهای اخیر اتفاق افتاده، تعریف تازه‌ی شهرت را به خیابان هم کشانده و آن همگامی با سلب مرجعیت از سلبریتی‌ها در بستری بزرگ و شامل و جامع اتفاق افتاده.
.
اقداماتی نظیر ویدئومپینگ در نمادهای شهری مثل: برج آزادی و یا برج میلاد، آن وجه نمادین مورد نیاز کار را به خوبی اجرایی می‌کند و تک تک اجزای این پازل می‌تواند سرآغاز مسیر تازه‌ای در تعریف مفهوم «شهرت» باشد.
https://cinemaideal.ir/vdci.qarct1au3bc2t.html
cinemaideal.ir/vdci.qarct1au3bc2t.html
تگ ها
پربيننده ترين
آخرین عناوین
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب
سایت با ذکر منبع بلامانع است.