«شادروان» شوخی تلخ با مرگ

مرگ سوژه فوق العاده ای برای یک فیلمساز به حساب می آید چرا که می تواند از زوایای گوناگون به آن نگاه کرده و قصه خود را به شکلی که می پسندد، روایت کند. سینمای کمدی نیز از این موضوع بسیار بهره گرفته و با طنزی گزنده و گاه سیاه و تلخ به آن نگریسته که فیلم سینمایی شادروان به کارگردانی حسین نمازی را می توان در این دسته جای داد.

«شادروان» فیلمی که با مرگ پدر خانواده ای از طبقه فقیر آغاز شده و آنها را در یک موقعیت بغرنج قرار می دهد؛ بی پولی برای ترخیص جسد از بیمارستان! اما نمازی روی تلخی هولناک این اتفاق مانور نداده و تلاش کرده با رفتن به سمت سایر مولفه های کمدی قصه خود را پیش ببرد و در این زمینه نیز تا حدودی موفق شده است، نادر به عنوان قهرمان فیلم، جوانی است که همچنان در بخش هایی از کودکی خود مانده و هیچگاه کمک حال خانواده خود نبوده و نمازی موانعی را طراحی کرده و سد راه نادر قرار می دهد تا هم قصه پیش برود و هم تماشاگر با او در مقام شخصیت مرکزی داستان همذات پنداری کند.

حضور جمع کثیری از اقوام مادر نادر (نازپری) در خانه آنها برای مراسم تدفین، ایده جذابی برای خلق شوخی های بانمک است که نمازی به خوبی از آن برای خلق لحظات طنزآمیز بهره گرفته است. برای مثال می توان به گردش شبانه نادر در گوشه و کنار خانه و آدم هایی که فارغ از وضعیت نادر و خانواده اش مشغول وقت گذرانی و تفریح هستند، اشاره کرد! از آن دسته شوخی هایی که مخاطب کاملا با آن آشنایی داشته و نمونه های عینی هم برایش سراغ دارد.

حضور شخصیتی همچون اسد که دایی نادر به حساب می آید نیز کمک شایانی به تقویت وجوه کمدی فیلم کرده و چند لحظه درخشان را به وجود آورده است. اما شادروان هر چه پیشتر می رود از قصه تهی شده و در سکانس های پایانی کاملا چنته اش خالی می شود. به همین خاطر هم لحن فیلم دچار دوپارگی شده و پیام اخلاقی فیلمساز اندکی گل درشت جلوه می کند.

در میان بازیگران شادروان، سینامهراد در نقش نادر موفق تر ظاهر شده و توانسته جوان آرزومند پایین شهری را به شکلی ملموس خلق کرده و در عین حال در اجرای شوخی های نوشته شده توسط نمازی هم موفق عمل کند. نازنین بیاتی هم در نقشی متفاوت با فیلم های پیشین خود، به شخصیت عینیت بخشیده و باورپذیر نشان داده است.

«شادروان» از جنس کمدی هایی است که برای خنداندن تماشاگر متوسل به شوخی های خارج از عرف و زننده متوسل نشده و به شعور مخاطب خود توهین نمی کنند. موضوعی قابل تامل که احترام برانگیز جلوه می کند.
س.موحد https://cinemaideal.ir/vdcc.4qsa2bq40la82.html