خشایار راد، بازیگر پیشکسوت آثار کمدی، به بهانه بازپخش سریال خاطره‌انگیز «ترش و شیرین» در گفتگویی با خراسان گفت: من از تئاتر با آقای عطاران آشنا شدم، در یکی از تئاترهایی که سال ۷۲ اجرا می‌شد، با یکدیگر همبازی بودیم. در جشنواره پنجم تئاتر، نمایشی را روی صحنه برده بودیم و من جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را گرفته بودم، همکاری ما با سریال «قطار ابدی» شروع شد، آقای عطاران گفت زنگ بزنید به خشایار راد، کسی که در تئاتر مقام آورده بیاید و بعد از آن این همکاری در «کوچه اقاقیا»، «خانه به دوش»، «متهم گریخت» و «ترش و شیرین» ادامه پیدا کرد.
کار با رضا عطاران بسیار خوب، آرام و عالی است و زمان انتخاب بازیگر می‌داند که افراد به درد کدام شخصیت‌ها می‌خورند، درباره هنر افراد و بداهه‌گویی آن‌ها شناخت دارد، بازیگران هم دست شان باز است و دیالوگ را شسته رفته و شیرین‌تر تحویل مخاطب می‌دهند و قصه باورپذیرتر می‌شود، او دست بازیگر را باز می‌گذارد، نمی‌گوید عین دیالوگ‌ها را بگویید، به همین دلیل کار خوب از آب درمی‌آید.
او بیان داشت: اگر سرمایه یک پروژه کافی باشد، همه نفرات و مهره‌ها درست سر جای خودشان قرار بگیرند و کارگردانی سر کار باشد که کمدی و طنز را می‌شناسد، باعث موفقیت پروژه می‌شود و اگر چندین بار هم پخش شود، باز هم مخاطب می بیند و خوشش می‌آید. متاسفانه الان این اتفاق نمی‌افتد، مثلا اگر قرار است فیلم یا سریالی ساخته شود، در وهله اول سعی می‌کنند کار را اقتصادی جمع کنند که این اشتباه است. مثلا وقتی قرار است آقا یا خانم فلانی بیاید و دستمزدش فلان اندازه است، کسی را می‌آورند که از نظر جایگاه، دو پله پایین‌تر از آن شخص باشد، این‌ها به کیفیت و محبوبیت کار لطمه می‌زند.
راد ادامه داد: چند عامل باعث فاصله گرفتن ایشان از تلویزیون شد؛ ممیزی یکی از عوامل آن است؛ مثلا اگر آقای فلانی وارد سینما شود و ببیند که آن جا از نظر مالی و امکانات تامین است، دوباره سخت به تلویزیون برمی‌گردد که کار کند، همه این عوامل دخیل است.
.
او در پایان گفت: شناخت ایشان از قصه‌ای که قرار است بسازد خیلی مهم است، به صرف این که چون قبلا با او کار کردم، اگر به من نقشی ندهد بگویم اِل شد بِل شد نه، این طور نیست، اما مثل یک تیم فوتبال است، وقتی تیم در مسابقاتش موفق است، آدم احساس می‌کند اگر از همان نفرات که جنگنده هستند و حرف یکدیگر را می‌فهمند استفاده شود، طبیعتا بهتر است با همان گروه بسازد، اما این طور نیست که هیچ نقشی برای یک بازیگر ندارد.
https://cinemaideal.ir/vdcfi1djaw6d1.giw.html
کار با رضا عطاران بسیار خوب، آرام و عالی است و زمان انتخاب بازیگر می‌داند که افراد به درد کدام شخصیت‌ها می‌خورند، درباره هنر افراد و بداهه‌گویی آن‌ها شناخت دارد، بازیگران هم دست شان باز است و دیالوگ را شسته رفته و شیرین‌تر تحویل مخاطب می‌دهند و قصه باورپذیرتر می‌شود، او دست بازیگر را باز می‌گذارد، نمی‌گوید عین دیالوگ‌ها را بگویید، به همین دلیل کار خوب از آب درمی‌آید.
او بیان داشت: اگر سرمایه یک پروژه کافی باشد، همه نفرات و مهره‌ها درست سر جای خودشان قرار بگیرند و کارگردانی سر کار باشد که کمدی و طنز را می‌شناسد، باعث موفقیت پروژه می‌شود و اگر چندین بار هم پخش شود، باز هم مخاطب می بیند و خوشش می‌آید. متاسفانه الان این اتفاق نمی‌افتد، مثلا اگر قرار است فیلم یا سریالی ساخته شود، در وهله اول سعی می‌کنند کار را اقتصادی جمع کنند که این اشتباه است. مثلا وقتی قرار است آقا یا خانم فلانی بیاید و دستمزدش فلان اندازه است، کسی را می‌آورند که از نظر جایگاه، دو پله پایین‌تر از آن شخص باشد، این‌ها به کیفیت و محبوبیت کار لطمه می‌زند.
راد ادامه داد: چند عامل باعث فاصله گرفتن ایشان از تلویزیون شد؛ ممیزی یکی از عوامل آن است؛ مثلا اگر آقای فلانی وارد سینما شود و ببیند که آن جا از نظر مالی و امکانات تامین است، دوباره سخت به تلویزیون برمی‌گردد که کار کند، همه این عوامل دخیل است.
.
او در پایان گفت: شناخت ایشان از قصه‌ای که قرار است بسازد خیلی مهم است، به صرف این که چون قبلا با او کار کردم، اگر به من نقشی ندهد بگویم اِل شد بِل شد نه، این طور نیست، اما مثل یک تیم فوتبال است، وقتی تیم در مسابقاتش موفق است، آدم احساس می‌کند اگر از همان نفرات که جنگنده هستند و حرف یکدیگر را می‌فهمند استفاده شود، طبیعتا بهتر است با همان گروه بسازد، اما این طور نیست که هیچ نقشی برای یک بازیگر ندارد.
https://cinemaideal.ir/vdcfi1djaw6d1.giw.html
cinemaideal.ir/vdcfi1djaw6d1.giw.html
