قهوه پدری و تلخی ای که می خنداند!

در سریال های کمدی که بسیار متکی بر کلیشه های امتحان پس داده هستند، پایه های فیلمنامه روی معضلی که شخصیت اصلی گرفتار آن شد، قرار داده می شود. الباقی قصه نیز حول محور آن شکل گرفته و پیش می رود. فرمولی همیشگی و همچنان جذاب که علاقمندان ژانر کمدی آن را به خوبی پدیرفته و با آن همراه می شوند. (مهران مدیری) به عنوان شاخص ترین چهره در این عرصه که سال ها در قاب کوچک تلویزیون سریال و جنگ های کمدی نود قسمتی ساخته و به خوبی زیر و بم تولید در این عرصه را می شناسد، بار دیگر به سمت پلتفرم های آنلاین آمده و سریال (قهوه پدری) را برای پلتفرم فیلم نت ساخته است.
قهوه پدری قسمت نخست خود را به معرفی شخصیت های اصلی اختصاص  داده که شامل جهانگیر ادیب، همسرش سیمین، سعید و مجید و سپیده به عنوان فرزندان می شوند. خانواده ای از طبقه متوسط که با رکود کتابفروشی جهانگیر و رسیدن همزمان اخطار بانک برای تخلیه خانه ای که عموی جهانگیر در اختیارشان گذاشته، با وضعبت بغرنجی روبرو می شوند. نقطه عطفی که پیچ خوبی به فیلمنامه بخشیده و آن را به سمت و سوی تازه ای می برد. جایی که در پایان قسمت نخست، خانواده به رغم مخالفت سیمین سراغ فردی ملقب به اون می روند. پیشنهاد اقتصادی که اون به جهانگیر می دهد، نقطه عطف قسمت دوم به حساب می آید: خرید مقدار زیادی قهوه و انبار کردن آن برای دست یافتن به سودی هنگفت! شکست اقتصادی آنها، عطف بعدی فیلمنامه را رقم زده و مانع تازه ای را پیش روی خانواده ادیب قرار می دهد. پیشنهاد اون برای دزدی از شعبه بانکی که سیمین کارمند آن است، نقطه عطف بعدی را رقم می زند که شوک مناسبی به قصه بخشیده و تماشاگر را کنجکاو تماشای آدامه آن می کند. در این بین اندک داستانک هایی هم خلق شده که می توان نمونه آن را در ماجرای ازدواج مجید و ملیسا و التیماتوم های گاه و بی گاه پدر ملیسا مشاهده کرد. بخشی از شوخی های جذاب قهوه پدری نیز در همین داستان فرعی نهفته که هم خوب نوشته شده و هم خوب اجرا شده است. همین طور داستانک ایرج نگهبان محله محل کار سیمین که خانواده ادیب از او هم قرض گرفته و حال باید غرولندهای او را هم تحمل کنند!
آنها در تلاش برای اجرای نقشه بانک زنی سراغ کافه نزدیک به شعبه رفته و آن را اجاره می کنند. کندن زمین و نقب زدن به بانک نیز  از آن دسته کلیشه های آشنا و بارها تکرار شده ای است که در قهوه پدری جواب داده است. به خصوص جایی که سعید و مجید برای خرید وسایل حفاری رفته و شوخی های بعضا بامزه ای را در فروشگاه مربوطه خلق می کنند. مهران مدیری با توجه به سابقه طولانی اش در ایفای نقش های کمدی، احاطه خوبی هم روی انتخاب بازیگران خود دارد. اتفاقی که در قهوه پدری نیز رخ داده و می توان از آن به عنوان یکی از نقاط قوت اش نام برد. ژاله صامتی در نقش سیمین دقیقا همان چیزی است که قهوه پدری به آن نیاز دارد: توانا در اجرای شوخی های نوشته شده و زمان بندی دقیق در اجرای آن. به ویژه در سکانس هایی که همه خانواده جمع هستند و صامتی به خوبی در این جمع می درخشد. سام درخشانی هم که در سال های اخیر به بازیگر تمام وقت آثار کمدی تبدیل شده، متفاوت از سایر نقش های خود ظاهر شده و در این راستا به خوبی از ابزاری همچون: عینک قطوری که به چشم زده  بهره گرفته است. در کنار آنها باید به جواد رضویان هم اشاره کرد که همیشه در خلق تیپ به ویژه در آثار مدیری فوق العاده بوده است. نجم الدین میخچالچی رییس شعبه بانک با آن لهجه ناکجاآبادی اش عالی از کار درآمده و به خوبی تماشاگران قهوه پدری را می خنداند. به خصوص در سکانس های دونفره اش با ژاله صامتی که پاسکاری های خوبی با یکدیگر دارند. در کنار آنها نمی توان به حضور کوتاه اما شیرین حامد وکیلی در نقش پدر ملیسا اشاره نکرد که عالی از آب درآمده است.
قهوه پدری با وجود انتقادهایی که از آن به ویژه در قسمت های اول و دوم می شد، به خوبی توانسته گلیم خود را از آب بیرون کشیده و تماشاگران خود را راضی نگه دارد.
سالومه رحمانی موحد https://cinemaideal.ir/vdcc.1q0a2bqe4la82.html