سعید حسینی؛ «قرمز»، پنجمین فیلم سینمایی هدیه تهرانی است. بازیگری که در سال ۷۵، با شمایلی سرد و سنگی، و با غرور و تَبختُری قاجاری، وارد سینمای ایران شد و به سرعت در آن زمان، تبدیل به بزرگترین شمایلِ زنِ مُدرنِ شهریِ سینمای پس از انقلاب گشت. بازیگری که تصویر رسمیِ صداوسیما و سینمای دهه‌ی ۶۰ ایران از «زن» را، فروپاشید.

صداوسیما و سینمایی که آن‌زمان، زنِ مطلوب‌شان، زنِ محصور در آشپزخانه بود. یک زنِ آرام و خاموش. یک زنِ منفعل و تحتِ تاثیر. یک زن گوش به فرمان. هدیه تهرانی اما چه در سلطان و شوکران و قرمز و کاغذ بی‌خط، و چه حتی در دنیا و آبی و پارتی و...؛ یک ویژگی مشترک داشت: «او، جنسِ اول بود». نقش زنانی را ایفا کرد، که حصر در آشپزخانه نبودند. قاطع بودند. تحت تاثیرِ مردان نبودند. زنانی که جنسِ دوم نبودند.
.