«هوشنگ گلمکانی»                              
 فیلم داستانی تراژدیک، بر محور رابطه یک پدر و دختر دارد (با بازی خوب ملیسا ذاکری) با موضوع مهاجرت در پس زمینه اش و داستانی که میتواتست ربطی به مهاجرت نداشته باشد، ستاره بازی که ربط عنوانش با موضوعش را نمیدانم هرچند ملاط فیلمنامه اش کافی نیست اما اجرایی موفق و حرفه ای و تدوینی موجز دارد.

«جواد طوسی»
  علیمردانی در ستاره بازی کاملا از یک جغرافیای بومی فاصله گرفته و موضوع مهاجرت و آثار پیامد آن را بررسی کرده است، او به یک نگاه روانکاوانه در یک جغرافیای برون مرزی که خانواده درآن تعریف دگرگون شده ای دارد رسیده است.

«محسن خادمی»
بازی ها خوب و باورپذیر است ،در این بین ملیساذاکری برجسته است، او احتمالا یکی از گزینه های اصلی سیمرغ زن نقش اصلی خواهد بود، فرهاد اصلانی هم در ستاره بازی حضور مسلط و تاثیرگزاری دارد.

«علیرضا مجمع»
فرم ستاره بازی همسو با روایت بدون لکنتش توانسته تراژدی مهاجرت را به تصویر بکشد.

«محمد جلیلوند»
بدون شک ستاره فیلم ستاره بازی ملیسا ذاکری است که در نقش صبا درخشیده و به عنوان دختری جوان با پس زمینه کودکی سختی که داشته و سپس درگیر اعتیاد شده باور پذیری خیره کننده ای دارد، در عین حال تسلط خوبی هم روی انگلیسی به عنوان یک مهاجر داشته و لهجه را خوب از کار در آورده است.

«محسن جعفری راد» 
علیمردانی از لحاظ اجرا بهترین فیلم کارنامه اش را ساخته است، حالا میتوان به فیلم هایی بهتر از او که در جشنواره های الف هم بدرخشد امیدوار بود.