در سینمای ایران که پرده های آن به کمدی های شبیه به یکدیگر و اندک ملودرام های تلخ اجتماعی اختصاص پیدا کرده، تماشای فیلمی همچون: برف آخر به کارگردانی امیرحسین عسگری اتفاق غیرمنتظره ای به نظر می رسد. 

فیلم داستان یوسف دکتر دامپزشک تنهای میانسالی است که به منطقه ای سردسیر در کیاسر مازندان رفته و در آنجا زندگی می کند. رعنا دیگر شخصیت کلیدی فیلم است که او هم مانند یوسف همسرش را از دست داده و حافظ سفت و سخت محیط زیست است. حضور یک گرگ در آن منطقه، چالشی را میان این دو به وجود آورده که قصه برف آخر را به خوبی پیش برده و با شیبی ملایم به سمت رابطه ای عاشقانه سوق می دهد.
 در ضلع دیگر مثلث شخصیت های برف آخر خلیل قرار دارد. شخصیتی بدوی و خشن که دختر نوجوان خود را به واسطه رفتار تند و خشمگین خود گم کرده و حال نمی داند که دخترش زنده یا مرده است. الکلی بودن نیز لایه دیگری به خلیل اضافه کرده که تماشاگر را به دلسوزی برای او وادار می کند. 
برف آخر فیلمنامه ای کلاسیک داشته که در آن شخصیت های اندک قصه را پیش برده و کم افت و خیز به نظر می رسد. اما به واسطه شخصیت پردازی درخشان و ریتمی که کند بودن اش از دل قصه بیرون آمده، جذاب جلوه کرده و تماشاگر را تا پایان با خود همراه می کند. در عین حال، ریزه کاری های زیادی در شخصیت ها به ویژه یوسف به کار رفته که نمونه آن را می توان در زخم نه چندان کهنه دست اش مشاهده کرد که نشانی از یک عشق قدیمی دارد. 
عسگری از فضای سرد و یخ بسته لوکیشن خود به بهترین شکل بهره گرفته و آن را به یک شخصیت مکمل قدرتمند تبدیل کرده که روی شخصیت ها تاثیر می گذارد. عسگری در همان سکانس نخست با نمای معرفی که گرفته نشان داده که سینما و اصول کلاسیک آن را بلد بوده و قصد ساخت فیلمی متفاوت نزدیک به سینمای وسترن را دارد. او در انتخاب بازیگران خود نیز عالی عمل کرده و مجموعه یکدست و درخشانی را گردهم آورده است. امین حیایی در نقش یوسف از تمام تجربیات سی ساله اش در جان بخشیدن به یوسف بهره گرفته و بازی در سکوت فوق العاده ای را به نمایش گذاشته که کاملا سزاوار سیمرغ بلورین نقش اول فجر بوده است. در طرف دیگر محید صالحی و لادن مستوفی قرار دارند و صالحی در نقش خلیل بهترین نقش آفرینی عمرش را انجام داده است. حیف است از برف آخر حرف بزنیم و اشاره ای به فیلمبرداری حیرت انگیز آن توسط آرمان فیاض نکنیم که نقشی کلیدی در ساختار بصری فیلم و فضای وسترن گونه آن دارد.

سالومه رحمانی موحد