سپیده خان محمدپور



حضور چهره های سرشناس و مشهور موسیقی در سینمای جهان امر متداولی است که نمونه های بسیار به ویژه در هالیوود دارد. از فرانک سیناترا در دوره کلاسیک گرفته تا خواننده های دیگری همچون: شر، امینم و آیس کیوب که هر کدام طرفداران خاص خود را داشته و گیشه پررونق تری را برای کمپانی ها رقم می زدند. در سینمای ایران نیز گهگاه به نمونه هایی از این دست برخورد می کنیم که گاه در قالب خواننده به ایفای نقش پرداخته و گاهی نیز شخصیتی یکسره متفاوت را ایفا کرده اند. برای مثال هم می توان به رضا صادقی، حمید عسگری، رضا یزدانی و فرزاد فرزین اشاره کرد که این آخری حضور پررنگ تری جلوی دوربین داشته و بخش مهمی از آن به استعداد بیشتر وی در بازیگری بازمی گردد.
(آهنگ دو نفره) به عنوان نخستین ساخته سینمایی آرزو ارزانش تازه ترین نمونه در این باب است که قصه ساده و سرراست و البته آشنایی دارد: پاشا مرد جوان خواننده ای است که در عروسی ها و مجالس می خواند اما آرزوی بزرگی در سر دارد که چیزی شهرت در این رشته نیست. پاشا طی سلسله اتفاق هایی با گلاویژ ازدواج می کند. پدر و برادران گلاویژ که شرخر هستند، هدفشان از ازدواج این دو گرفتن سکه های مهریه است! پاشا که در مخمصه بدی گرفتار شده، با خواندن در مجالس به دنبال تهیه سکه های گلاویژ است. همچنین او در عروسی ها، آهنگ هایی از خواننده ای مشهور به نام ایلیا را می خواند اما سامی مدیر برنامه های ایلیا او را تهدید به شکایت بابت خواندن این آهنگ ها می کند.
از همین خلاصه داستان می توان فهمید که آهنگ دونفره از آن دسته فیلم هایی است که برخلاف بسیاری از فیلم های سینمای ایران، ادعاهای بزرگ و عجیب و غریبی نداشته و سرگرمی را به عنوان هدف اصلی انتخاب کرده است. فیلمنامه آهنگ دونفره براساس یک فرمول قدیمی امتحان پس داده نوشته شده که آن هم چیزی جز شباهت دو نفر نیست. البته در اینجا شباهت ظاهری کنار رفته و تنها شباهت صدا مدنظر نویسنده قرار گرفته است.
در پرده نخست فیلمنامه، با پاشا به عنوان قهرمان فیلم آشنا شده و نیازهای دراماتیک اش را می شناسیم. سپس ماجرای آشنایی و ازدواج اش با گلاویژ پیش آمده و مانعی بزرگ نیز بر سر راه قهرمان به عنوان مهریه سبز می شود که بار تنش حاکم بر کار را بالا برده و تماشاگر را به پاشا نزدیک و نزدیکتر می کند. پس از آن ماجرای تهدید مدیربرنامه ایلیا پیش آمده و پاشا را در وضعیت بغرنج تری قرار می دهد.
گیر کردن تیغ ماهی در گلوی ایلیا و لطمه ای که به صدایش می خورد آن هم در حالی که تور کنسرت دارد، نقطه عطف اول را رقم زده و پیچ و تاب مناسبی به قصه می دهد. جایی که قهرمان داستان و صدایش، حکم برگ برنده را برای ایلیا و گروه اش پیدا کرده و پاشا را در یک موقعیت طلایی قرار می دهد: خواننده در سایه!  چیزی که جز در فیلم های قدیمی سینمای ایران و لب زدن بازیگر روی صدای خواننده نمونه ای نداشته و ماجراهایی را رقم می زند که پرده میانی فیلم را به خود اختصاص می دهد.
حضور پاشا در خانه مجلل ایلیا با توجه به تضاد عمیقی که با یکدیگر دارند، فضای خوبی را برای خلق شوخی در اختیار نویسنده قرار داده که اغلب آنها هم خوب و بامزه از کار درآمده است. در عین حال روی رابطه ایلیا و پاشا هم کار شده و به مرور رفاقتی از دل تضادها شکل می گیرد که باورپذیر از آب درآمده است. در کنار این دو شخصیت های فرعی همچون: الیکا خواهر ایلیا و سامی قرار گرفته اند که صمصام به عنوان نیروی تهدیدکننده آنها را کامل می کند.
در فیلم هایی از جنس آهنگ دونفره که قصه آن براساس یک زوج شکل گرفته، انتخاب بازیگر از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بوده که اندک لغزشی در این باب می تواند کلیت کار را به مخاطره بیندازد. اتفاقی که در این فیلم رخ نداده و تیم دونفره فرزاد فرزین و احمد مهرانفر در نقش های ایلیا و پاشا با نقش های خود کاملا جفت و جور شده اند. فرزین کار چندان سختی برای ایفای نقش خود نداشته و به خوبی از عهده اجرای آن به ویژه در اجرای ترانه ها برآمده است. در عین حال بازی روان تری را نسبت به کارهای قبلی اش به نمایش گذاشته و پاسکاری خوبی هم با مهرانفر داشته است. احمد مهرانفر نیز درک کاملی از شخصیت پاشا داشته و در نقش آدمی که عاشق خوانندگی است، حضوری گرم و دلنشین دارد.
آهنگ دونفره به عنوان نخستین تجربه فیلمسازی آرزو ارزانش، فیلم گرم و سرحالی است که اضافه شدن فیلمسازی تازه نفس را به سینمای بدنه کشورمان که خرج اش را از گیشه به دست می آورد، نوید می دهد.