نوشتن درباره درگذشتگان همیشه سخت و سنگینه چه به مرگ طبیعی و چه به شکل خودخواسته که این دومی به مراتب سهمگین تر و هولناک تره.

نوشتن درباره درگذشتگان همیشه سخت و سنگینه چه به مرگ طبیعی و چه به شکل خودخواسته که این دومی به مراتب سهمگین تر و هولناک تره.

رفتن کیومرث پوراحمد آن هم زمانی که هنوز تتمه اندک خوشی های نوروزی را زبر زبان حس می کردیم، از همین جنس است. فیلمسازی که از دهه شصت کار خود را با تلویزیون و کارهایی مثل: تابستان سال آینده و آلبوم تمبر شروع کرده و پس از آن خود را به عنوان فیلمساز به سینمای کودک و نوجوان گره زد، از لنگرگاه و شکار خاموش تا به خاطر هانیه و خواهران غریب که این آخری پربیننده ترین اثر سینمایی پوراحمد لقب گرفت.

کودکانه ای شیرین که با حضور خسرو شکیبایی و ملودی های درخشان ناصر چشم آذر شکل گرفته و ترانه های آن گوشه ای از خاطر سینما دوستان حک شده است. سریال های پوراحمد (قصه های مجید و سرنخ) نیز بسیار موفق بودند.او در قصه های مجید کار بزرگی انجام داده و رمان هوشنگ مرادی کرمانی را با ظرافتی حیرت انگیز از فضای کرمان به زادگاه خود اصفهان آورد.

از نابازیگری به نام مجید باقربیگی بازیگری ساخت که کل سریال به او تکیه زده و پیش می رود. همچنین مادرش پروین دخت یزدانیان را جلوی دوربین آورده و در نقش بی بی به تصویری ماندگار از مادربزرگی کاملا ایرانی تبدیل کرد. در سرنخ نیز موفق به خلق پلیس ایرانی با ویژگی های بومی شده و قصه های معمایی خود را با مهارت به تصویر کشید.

شب یلدا را می توان شاهکار کارنامه سینمایی پوراحمد به حساب آورد که در بیست و خرده ای سالی که از نخستین نمایش آن گذشته،به یک فیلم کالت تبدیل شده است. ملودرام عاشقانه تکان دهنده ای که لحظات درخشان بسیار داشته و در گذر زمان همچنان تازگی خود را حفظ کرده است.

پوراحمد پس از موفقیت همه جانبه شب یلدا دوره ای را آغاز کرد که در آن همواره شکست و تلخکامی غلبه داشته و به مرور فیلمساز محبوب دهه هفتاد را به گوشه رینگ بی رحم سینما انداخت. فیلم هایش از گل یخ و نوک برج تا پنجاه قدم آخر شکست سختی خورده و منتقدان هم بر آن بسیار تاختند. حتی فیلم ضدجنگ و سیاه و سفید اتوبوس شب نیز با وجود همه نقاط قوت اش آنچنان که باید دیده نشد. به نظر می رسد که ماجراهای مربوط به آخرین ساخته سینمایی اش (پرونده باز)،ضربه نهایی را به روح کیومرث پوراحمد وارد کرده و به جایی رساند که مرگی خودخواسته را رقم زد، پایانی تلخ برای فیلمسازی که زمانی برای نسل های مختلف خاطرات سینمایی جذابی را رقم زده بود، یادش گرامی.

بابک جوادی