هوشنگ توکلی معتقد است که سینما هیچ دینی به بازیگران پیشکسوت پیش از انقلاب ندارد بلکه این مدیران هستند که باید سیاست‌های غلطشان آن‌ها را فراری دادند.

سیاست ستاره‌ستیزی مخصوصا در دهه‌ شصت بسیار وجود داشت و قصد داشتیم هر آن چه داشتیم را کنار بگذاریم و دوباره ستاره تولید کنیم. در واقع می‌خواستیم چرخ را از نو اختراع کنیم.

در رابطه با همین موضوع و اینکه آیا سینما به این هنرمندان مدیون است گفت: «سینما بدهکار نیست این‌ها خودشان عضوی از خانواده سینما بودند.»

او درباره اینکه چه کسانی به هنرمندان پیش از انقلاب بدهکاراند ادامه داد: «مدیران بالادستی که بعد از انقلاب به قدرت رسیدند و سعی می‌کردند گلوگاه‌ها را ببندند. این‌ها چیزی نداشتند و با قدرت و زور پاسگاه‌ها را گرفته بودند. کاری که کردند حذف گذشته بود که البته بگویم این حذف گذشته فلسفی است. وقتی جمهوری‌اسلامی ایجاد شد قوانین مشروطه رفت و قانون اساسی آمد ولی قانون اساسی دوم و انقلابی پشتش این بود که خاطرات گذشته مردم را در همه زمینه‌ها پاک کند. به همین دلیل در همه موارد یک قوانین خیلی سخت وجود داشت که باعث شد این افراد چشم بسته همه چیز را خراب کنند. به همین دلیل است که موضوع حذف گذشته باید از نگاه سیاسی بررسی شود.»