محمد رحمانیان با ابراز تاسف از اتفاق‌هایی که برای فیلم «سینما نیمکت» از جشنواره فیلم فجر تا پخش ناگهانی در شبکه‌های خارجی رخ داده است، گفت: یک فیلم نیمه تمام دارم که امیدوارم پس از ۱۰ سال با پایان کارهای فنی به اکران برسد.

این نویسنده و کارگردان که در تئاتر چهره‌ای شناخته شده است، در سینما به اندازه هنر نمایش خوش اقبال نبوده و دو فیلمی که ساخته یکی با سرنوشتی تلخ در جشنواره و اکران روبرو شد، یکی پس از ۱۰ سال هنوز تمام نشده و یک فیلم دیگر را هم پس از گذشت ۲۰ سال نتوانسته بسازد چون موفق به گرفتن پروانه ساخت نشده است.
با این حال اتفاق‌های فیلم «سینما نیمکت» و ناکامی‌هایش که منجر به خداحافظی اشکان خطیبی - بازیگر فیلم - از سینما شد به نظر می‌رسد هنوز ادامه دارد و پخش ناگهانی آن از یک شبکه ترکیه‌ای برای کارگردانش عجیب بوده است. 
رحمانیان که این روزها در تدارک اجرای نمایشی با نام «اولد سانگر: عشق روزهای کرونا» در تماشاخانه شهرزاد است، در گفت‌وگویی با ایسنا درباره اتفاق‌های فیلم «سینما نیمکت» بیان کرد: این فیلم به تهیه‌کنندگی تورج منصوری تولید شد و بعد از آماده شدن، بنیاد سینمایی فارابی پخش خارجی آن را برعهده گرفت که در چند جشنواره هم شرکت داده شد و بازخوردهای خوبی گرفت، اما از آنجا که فیلم منسوب به جریانی به اسم هنر و تجربه شده بود که نه هنری بود و نه تجربی، شرایط خوبی برای اکران پیدا نکرد و فقط در ۱۰ روی پرده سینماها بود و بعد دیگر فرصتی برای نمایش نداشت و زور تهیه‌کننده هم نرسید که فیلم باز هم اکران شود چون سرمایه هم متعلق به فرد دیگری بود. بنابراین فیلم اصلا دیده نشده که بتوانیم بازخوردی برای آن بگیریم.
وی ادامه داد:  سال گذشته یک بار خیلی ناگهانی شنیدم که یک شبکه تلویزیونی فیلم را پخش کرده و دیروز هم شنیدم که قرار است از یک شبکه ترکیه‌ای پخش شود. من و تهیه‌کننده هیچ کدام از این ماجرا اطلاع نداریم و به سرمایه‌گذار هم دسترسی نیست، می‌ماند فارابی که بعید می‌دانم این کار را انجام داده باشند، به هر حال کمی پیچیده است که چطور این فیلم لو رفته است.
نویسنده فیلم‌های «کتاب قانون» و «شیرین» درباره چرایی اتفاق‌هایی که برای «سینما نیمکت» رخ داد، گفت: نخستین بار در جشنواره فجر سر این فیلم بریده شد در حالی که شایستگی‌های زیادی داشت، این را هم بخاطر کارگردانی و نویسندگی‌اش نمی‌گویم بلکه منظورم شایستگی بازیگرانی مثل علی عمرانی، هومن برق‌نورد، مهتاب نصیرپور و اشکان خطیبی است تا گریم فوق‌العاده مجید اسکندری، فیلمبرداری تورج منصوری و... اما به دلیل دیده نشدن‌ همین شایستگی‌ها پخش‌کننده‌ای مسئولیت فیلم را برعهده نمی‌گرفت و اگر هم قبول می‌کرد بعد از چند روز انصراف می‌داد. در این بین اظهارنظری از یکی از مسئولان وقت سازمان سینمایی عنوان شد که فیلم مساله ای دارد، در واقع یکی از بازیگران فیلم را شبیه شخصی دانستند و همین ماجرا، شروع حوادث تلخ بعدی شد. من توقع یک اکران عالی برای «سینما نیمکت» نداشتیم، اما  در ۱۰ روز مگر چند نفر به تماشای فیلم می‌روند؟
رحمانیان در پاسخ به اینکه آیا تلخی‌های این فیلم سبب شده که دیگر سراغ سینما نرود؟ بیان کرد: کار اصلی من اجرای تئاتر است و زمانی به سینما می‌روم که نتوانم آنچه را می‌خواهم روی صحنه تئاتر اجرا کنم. با این حال سال 1391 یعنی دو سال قبل از ساخت «سینما نیمکت» فیلمی به نام «کنسل» را در کانادا ساختم که با عوامل حرفه‌ای تولید شده، فیلمبردارش فرهاد صبا است و ساخت موسیقی را هم فردین خلعتبری برعهده داشته است، اما بخشی از میکس نهایی و جلوه‌های ویژه و تصحیح رنگ باقی مانده که اگر تمام شود برای اکرانش اقدام می‌کنیم. علاوه براین فیلمنامه‌ای دارم با نام «آدمکش» که بیش از 20 سال است به هر دولتی ارائه کردم نتوانستم پروانه ساخت بگیرم. البته هنوز در این دولت پیگیری نکردم ولی اگر شرایط فراهم شود دوست دارم که آن را بسازم.