تولید فیلم براساس داستان های واقعی، اتفاقی معمول در سینمای جهان محسوب می شود که در سال های اخیر پای آن به سینمای ایران هم کشیده شده است. موضوعی که در سالیان گذشته کمتر به آن توجه می شده است. «روز صفر» ساخته سعید ملکان که در جشنواره سی و هشتم فیلم فجر به نمایش درآمده و چند سیمرغ هم به دست آوردو این روز‌ها در صف طویل اکران ماه های آینده قرار دارد. به بهانه آغاز اکران فیلم‌ها در این برهه، نگاهی کوتاه به آن می‌اندازیم، شب نهم؛ روز صفر!
.
♦️«روز صفر»
«سعید ملکان» در نخستین تجربه کارگردانی اش سراغ به تصویر کشیدن ماجرای فعالیت های تروریستی عبدالمالک ریگی رفته و تا زمان دستگیری اش را در صد و ده دقیقه نفسگیر به تصویر کشیده است. او که به همراه بهرام توکلی فیلمنامه «روز صفر» را نوشته، سراغ قصه ای رفته که هر ایرانی ای پایان اش را دانسته و از فرجام کار ریگی اطلاع دارد. این موضوع هم کار این دو را سخت و هم آسان کرده است: سخت از این جهت که تماشاگران واقف به پایان قصه بوده و دست نویسندگان کار برای غافلگیر کردن آنها بسته است و آسان از این نظر که توکلی و ملکان نیازی به رودست زدن های مرسوم در فیلم هایی از این جنس نبوده و می توانند عمده تمرکز خود را صرف روایت داستان هیجان انگیز خود کنند.
.
«روز صفر» با یک نمای معرف از بیابانی خشک و بی آب و علف در مرز پاکستان آغاز شده که افراد گروهک جندالله در آن مستقر شده و مشغول تدارکی وسیع برای فعالیت های تروریستی خود هستند. یک شروع جذاب و در عین حال هالیوودی که خیلی زود تماشاگر را جذب خود می کند. لو رفتن عملیات موسوم به روز صفر ریگی در چند شهر بزرگ ایران، نقطه عطف نخست فیلمنامه فیلم به حساب می آید که در انتهای پرده نخست آن به یک سکانس درگیری پر و پیمان ختم می شود. در نیمه میانی فیلم، التهاب درونی قصه بیشتر شده و با یک شیب تند به نقطه اوج در پرده پایانی ختم می شود.
.
امیر جدیدی برای ایفای نقش قهرمان و ساعد سهیلی برای جان بخشیدن به شخصیت عبدالمالک ریگی، انتخاب های درست و مناسبی برای شکل دادن نبرد ازلی خیر و شر هستند.
.
«روز صفر» با وجود آن که هنوز با استانداردهای سینمای اکشن جهان فاصله زیادی دارد اما می تواند نقطه آغاز خوبی برای تولید آثاری از این دست باشد. فیلم هایی که جای خالی آن سال ها است که در سینمای ایران احساس می شود.