تبعات و حواشی پس از پایان جنگ ایران و عراق، می تواند منبع فوق العاده ای برای سینمای ایران به حساب آید البته منوط به آن که از تکرار و رفتن به سمت کلیشه ها پرهیز شده و نوآوری بیشتری در فیلمنامه های این دسته از آثار به خرج داده شود. کاری که حمیدرضا آذرنگ در نخستین تجربه کارگردانی اش در سینما با عنوان «روزی روزگاری آبادان» انجام داده است. به بهانه آغاز اکران فیلم‌ها در این برهه، نگاهی کوتاه به آن می‌اندازیم، شب پنجم؛ روزی روزگاری آبادان!
.
♦️«روزی روزگاری آبادان»
فیلم درباره خانواده ای پنج نفره که خود را آماده فرا رسیدن نوروز می کنند غافل از آن که حادثه ای بزرگ در انتظارشان است، آذرنگ فیلمنامه فیلمش را به دو قسمت تقسیم کرده و در بخش نخست به رابطه اعضای خانواده و مسئله شان پرداخته که شیوه روایی آن هم به تئائر بسیار نزدیک است. همچنین از عشق به عنوان یک تم در فیلمنامه بهره گرفته شده که نمود عینی اش را در نصیر و سهیله می بینیم.
.
آذرنگ روی رابطه سرد صبری و مصیب هم به عنوان مادر و پدر خانواده تاکید کرده و حادثه محرکی را با محوریت صبری شکل می دهد. افتادن موشکی که از سوی آمریکایی ها به طرف عراق شلیک شده و تصادفا روی سقف خانه مصیب فرود آمده، نقطه عطف نخست فیلمنامه به حساب می آید که به بهترین شکل قصه را وارد فازی سوررئال می کند. جایی که بمب عمل نکرده به حرف افتاده و به انگلیسی با دختر خانواده سهیله وارد گفتگو می شود!
.
این تغییر لحن که ظرافت چندانی هم در شکل گیری اش اعمال نشده، مهمترین نقطه ضعف فیلم به حساب می آید که آذرنگ تلاش کرده تا آن را با شوخی های جذاب و در عین حال تلخ با محوریت بمب عمل نکرده، بپوشاند.
.
آذرنگ در انتخاب بازیگرهای خود چندان موفق عمل نکرده است. شاخص ترین بازی فیلم به محسن تنابنده تعلق دارد که در نقش مصیب ریزه کاری های بسیار به خرج داده و مرد میانسال آبادانی ای که از بی پولی، اعتیاد و عدم توجه همسر رنج می برد را با لهجه ای باورپذیر خلق کرده است. اما در نقطه مقابل، بازی «فاطمه معتمدآریا» در نقش صبری چنگی به دل نزده و تکرار برخی از نقش های پیشینش به حساب می آید.
.
«روزی روزگاری آبادان» که در جشنواره سال گذشته به نمایش درآمد، قابلیت ارتباط برقرار کردن با طیف نسبتا زیادی از تماشاگران به ویژه علاقمندان آثاری متفاوت با بدنه تولیدات سینمای ایران را دارد و با کمی شانس می‌تواند جز پرفروش های این روزهای سینمای ایران باشد.